कवठे गुलंद तालुका शिरोळ येथील मरीआई देवीची यात्रा उत्साहात साजरी करण्यात आली. दिनांक 10 रोजी येथील महालक्ष्मी देवीची यात्रा मोठ्या उत्साहाने गावकऱ्यांनी पार पाडली. गेल्या दोन वर्षापासून कोरोना महामारीमुळे सगळ्याच गावातील जत्रा, उरूस, यात्रा या बंद होत्या. मात्र आता निर्बंध उठवल्यानंतर प्रत्येक ठिकाणची जत्रा, उरूस, यात्रा थाटामाटात पार पडत आहेत. तशीच यात्रा कवठेगुलंद येथे संपन्न झाली. मंगळवार या दिवशी पहाटे या गावातील नागरिक नदीतून पाणी आणून या मंदिराभोवती लोटांगण घालतात. नंतर गावच्या सावकारांचे&nbsp;नेवैद्य देवीला दिल्यानंतर गावातील सर्व नागरिक अलोट गर्दी करतात. यात्रा कमिटी कडून&nbsp;एक सुंदर नियोजन यावेळी करण्यात आले होते. संध्याकाळी देवीच्या मंदिरा भोवती सात प्रदक्षिणा, सोबत पालखीचा कार्यक्रम पार पडला. आकर्षक फटाके सोबत उत्कृष्ट अशी रोषणाई यावेळी पाहायला मिळाली. दुसऱ्या दिवशी बैलगाडी शर्यत, तमाशा अशा अनेक कार्यक्रमाचे आयोजन केलेले आहेत. कित्येक दिवसांनी अशा स्पर्धा आणि मनोरंनात्मक कार्यक्रम असल्यामुळे कवठेगुलंद करानी अफाट गर्दी केली होती. कार्यक्रमाला तसेच यात्रेला कोणताही गालबोट न लागता यात्रा संपन्न झाली याबद्दल ग्रामपंचयतीने लोकांचे आभार व्यक्त केले.

Yatra of Mariai Devi at Shirol, Kavathe Guland taluka celebrated with enthusiasm

Yatra_of_Mariai_Devi_at_Shirol,_Kavathe_Guland_taluka_celebrated_with_enthusiasm

कवठे गुलंद ता. शिरोळ येथील मरीआई देवीची यात्रा उत्साहात साजरी

मुंबई: स्टार प्रवाह प्रस्तूत मी होणार सुपरस्टार छोटे उस्ताद या संगीतमय पहिल्या पर्वाची सांगता आज दि ८ मे रोजी पार पाडली. पहिल्या पर्वाची&nbsp; विजेती ठरली शुद्धी कदम तर द्वितीय सायली टाक हिने बाजी मारली. यांना मानचिन्ह व धनादेश देऊन वैशाली सावंत व आदर्श शिंदे यांचा हस्ते सन्मानित करण्यात आले.

या पर्वातील दोन छोटे उस्ताद राधिका पवार व सिद्धार्थ मोदी यांना मानचिन्ह व ५०००० रु चा धनादेश अविनाश व नील पेठे यांच्या हस्ते देण्यात आला. तर ३ रा पुरस्कार द्वितीय क्रमांक राजयोग धुरी व सार्थक शिंदे यांना&nbsp; आदर्श शिंदे व वैशाली सामंत यांच्या हस्ते मानचिन्ह व धनादेश देण्यात आला.

या कार्यक्रमाचे होस्ट सिद्धार्थ चांदेकर व अवनी जोशी हिला छोटे उस्ताद कुटुंबाला आपलेसे करण्यासाठी सचिन पिळगावकर यांच्या हस्ते १०१ रु देऊन आशीर्वाद देण्यात आला. या समारंभात स्टार प्रवाह वाहिनीवर प्रसारित होत असलेल्या सर्वच मालिकेतील कलावंत प्रामुख्याने उपस्थित होते तर अंतिम फेरीत दाखल झालेल्या सर्वच छोट्या गायकाच्या कुटुंबातील सदस्य प्रामुख्याने उपस्थित होते. स्टार प्रवाह वाहिनीवर मी होणार सुपरस्टार हा कार्यक्रम दि १४ मे पासून सुरु होणार असल्याचे आदर्श शिंदे यांनी याप्रसंगी सांगितले.पहिल्या पर्वाची विजेती शुद्धी कदम हिचे आई वडील व कुटुंबातील सर्व सदस्य उपस्थित होते. राज्यातील संगीत क्षेत्रात शुद्धी कदम हिचे सर्व स्तरातून अभिनंदन होत आहे.

mi honar superstar chhote ustad, the winner of the first episode, the shuddhi kadam

mi-honar-superstar-chhote-ustad-the-winner-of-the-first-episode-the-shuddhi-kadam

मी होणार सुपरस्टार छोटे उस्ताद पहिल्या पर्वाची विजेती ठरली शुद्धी कदम

प्रसिध्द नाट्य कलावंत आणि दिग्दर्शक स्वर्गीय श्री सोमेश्वर बालपांडे यांच्या स्मृतिदिनानिमित्त अलीकडेच नागपूरच्या&nbsp;कविवर्य सुरेश भट सभागृहात &#39;सबका मालिक एक है&#39; या हिंदी महानाट्याचे आयोजन करण्यात आले होते. या नाटकाच्या उद्घाटन प्रसंगी साई संस्थान शिर्डीच्या प्रशासक जयश्री बानाईत, राष्ट्रसंत तुकडोजी महाराज नागपूर विद्यापीठाचे प्रो. व्हॉईस चांसेलर संजय दुधे, आमदार मोहन मते, आशिष जयस्वाल आणि इतर मान्यवर उपस्थित होते.

सर्व धर्म समभाव, श्रद्धा आणि सबुरी या नैतिक मूल्यांच्या आधारावर या महानाट्याची निर्मिती केली गेली होती. साई क्रिएटिव्ह व्हिजन निर्मित आणि निर्मोही प्रस्तुत या नाटकाचे दर्जेदार सादरीकरण केले गेले. शिर्डीच्या साईबाबांच्या जीवनचरित्राची प्रत्यक्ष अनुभूती&nbsp;प्रेक्षकांनी अनुभवली. समाजात वावरताना सर्व धर्मियांनी एकोप्याने राहून परस्परांच्या धर्माचा आदर करावा, सौहार्द राखावे, एकमेकांच्या सुख-दुःखात सहभागी व्हावे, कसल्याही फळाची अपेक्षा न बाळगता निःस्वार्थ भावनेने कार्य करीत राहावे, असा संदेश या नाटकातून दिला गेला.&nbsp;

उत्कृष्ट नेपथ्य, दर्जेदार लाईट इफेक्ट्स, प्रत्येक कलावंताचा अचूक अभिनय हे या नाटकाचे खास वैशिष्ट्य होते. पार्श्वसंगीताने सभागृहाचे वातावरण भक्तिमय झाले होते. त्यामुळे प्रेक्षक अखेरपर्यंत हे नाटक पाहण्यात गुंग झाले&nbsp;होते.

अनिल पालकर यांनी साकारलेली साईबाबांची भूमिका अत्यंत साजेशी आणि स्वाभाविक वाटत होती. &quot;माझ्या नवऱ्याची बायको&quot; या मालिकेत गुरुनाथच्या वडिलांची भूमिका करणारे वैदर्भीय प्रसिध्द नाट्य कलावंत देवेंद्र दोडके यांनी दासगणूची भूमिका अत्यंत चपखलपणे सादर केली. साईबाबांच्या प्रत्येक विधायक कार्याला विरोध करणारे हुबेहूब व्यक्तिमत्त्व राजेश चिटणीस यांनी उभे केले. तर, अभय अंजीकर, प्रकाश देवा, देवी देवा, रवि पाटिल, विजय भकते,अमित सावरकर, सुभाष सयाम, नितिन पात्रिकर, मोहन पात्रिकर, शोभना मोहरील, वर्षा मानकर, नंदू मानकर, विलास कुबडे, सुनील हिरेखान यांनी आपापल्या भूमिकांमध्ये जीव ओतला.

या महानाट्याचे लेखक देवेंद्र दोडके/आशिष कुलकर्णी, निर्माता हर्ष बालपांडे, निर्देशक स्व. सोमेश्वर बालपांडे, सह निर्देशक देवेंद्र बेलनकर, निर्मिती प्रमुख अभय अंजीकर, निर्मिती सहाय्यक आसिफ शेख, नेपथ्य चंदू सोरटे, अनूप मेंढे, प्रकाश योजना अजय करंडे, सहाय्यक निर्देशक अमित सावरकर, विजय भकते, फटाका व्यवस्था प्रणीत पोचम्पल्लीवार, स्पेशल इफ़ेक्ट गौतम धुपे रंगभूषा बाबा/विजय धुळधुळे/बाबा खीरेकर/रामजी श्रीनिवास, वेशभूषा अर्चना बालपांडे/कुणाल नवले, नृत्य अमोल मोतेवार या सर्वांनी नाटकाच्या तांत्रिक बाजू सांभाळल्या.

Entertainment,Act,Theater,Play

sabka_malik_ek_hai_an_amazing_theatrical_presentation

"सबका मालिक एक है"; एक अप्रतिम नाट्य सादरीकरण

काय करू भाऊ?..मला ना नोकरी ना स्वतःचा धंदा..कुठं काही जम नाही ना बसत..खूप शिकलो..शिकलो तेव्हा वाटायचं..आपल्यापेक्षा कुणीच नसेल पुढे..पण नोकरीच्या बाजारात जेव्हा पाऊल ठेवले तेव्हा जीवघेण्या स्पर्धेची जाणीव झाली..माझ्या या बेरोजगारीला आणि रिकामटेकडेपणाला हसणारा हा चावडीवरचा मित्रमंडळीचा कट्टा मला &#39;पीठमांग्या&#39; म्हणतात..&quot; कुठं चाल्लास बे पीठमांग्या?&quot; असे मागून बिरुद लावून बोंबाही मारतात..! अरे हो आहे मी रिकामटेकडा..यात माझा काय दोष?..

आमचे घरचे पण लयीच धांदरट..खूप घाई केली लग्नाची..आधी स्वतःचं पोट भरायची मारामारी, त्यात गळ्यात बायकोरूपी लोंडणं दिलं बांधून..दुष्काळात तेरावा महिना...&#39;बेरोजगारीचा शापच&#39;. मित्र तर मित्र हल्ली बायको पण &#39;पीठमांग्या&#39; म्हणून हेळसांड करू लागली. चालायचचं..आपलेच दात अन् आपलेच ओठ..

काय मंडळी..कधी विदर्भात गेलात काय?...सध्या तर जावूच नका..खूप तापलाय सूर्य तिकडे..सध्या आग ओकतोय म्हणे..! तुम्हांला नविन वाटत असलेला हा&nbsp; &#39;पीठमांग्या&#39; शब्द खास वैदर्भीय भाषेतला...विशेषतः रिकामटेकड्या लोकांसाठी शेलजोडा म्हणून वापरात येणारा..हा शब्द खरं तर आपल्या प्रतिष्ठेचा पार कचरा करून टाकतो राव...पण काय करणार..आलिया भोगासी असावे सादर.

खरं तर&nbsp; वैदर्भीय भाषेत गोडवा अगदी काकवीसारखा आहे.,अन् अनेक साहित्यिकांनी शब्दरूपी अलंकारानं ही भाषा छान सजवलीय..शब्दांची खाण असलेल्या या वैदर्भीय मातीत अनेक साहित्यिकांची मांदियाळी पहावयास मिळते..अशा साहित्यिकांसाठी आज &#39;पीठमांग्या&#39; सारख्या आगळ्यावेगळ्या शब्दाला कवीकल्पनेत घेरायचं धाडस केलं ते मराठीचे शिलेदार समूहाचे सरसेनापती आदरणीय राहुल सरांनी..

*सदा न् कदा कोपऱ्यावर उभा* 
*वाट पहात सावजाची* 
*वेळ घालवाया शोधे संधी* 
*सवय न जाई पीठमांग्याची*

अशा चारोळ्यांनी ग्रामीण भागातला पीठमांग्या अधोरेखित केला गेला..काही कवीकवयित्रींनी नियतीवर रूसलेला &#39;पीठमांग्या&#39; रचला तर काहींना त्यात फकीर दिसला..काहींना &#39;पीठमांग्या&#39; चे विचार अनुभवी वाटले तर काहींनी त्याला साहेबाचा बाप बनवले....कुठे बापाला &#39;पीठमांग्या&#39; म्हणून हिणवले गेले तर कुठे त्याला ऐतखाऊचे बिरूद लावले गेले...असो..माझ्या मते आदरणीय राहुल सरांना अपेक्षित असलेला &#39;पीठमांग्या&#39; सजवण्यात आपण निश्चितच यशस्वी झालात तेव्हा तुम्हां सर्वांचे मनापासून अभिनंदन व लेखणीस शुभेच्छा...!!

 
सौ. सविता पाटील ठाकरे, सिलवासा 
मुख्य परीक्षक/प्रशासक/ कवयित्री

Unemployment, curse

Unemployment-curse

बेरोजगारीचा शाप....'पीठमांग्या'

गेल्या ३८ वर्षांपासून नाटक, एकांकिका आणि लघुपटाच्या माध्यमातून स्वतंत्र ठसा उमटवणाऱ्या येथील जिज्ञासा थिएटर्सने &lsquo;रुजवा&rsquo; नावाचा लघुपट व्यावसायिक पद्धतीने साकारला आहे. मंगळवारी&nbsp;३ मे रोजी&nbsp;सकाळी १० वाजल्यापासून ते ६ मे रोजी सकाळी १० वाजेपर्यंत तो ऑनलाइन तिकीट खिडकी डॉटकॉमवर पाहता येणार आहे. अक्षय तृतीया आणि रमजानच्या मुहूर्तावर हा लघुपट रसिकांना विनाजाहिरात, कोणताही अडथळा न येता सलग कलाकृती पाहण्याचा आनंद देईल, अशी माहिती जिज्ञासा संस्थेतर्फे देण्यात आली. तिकीट खिडकीवर जाणारा हा रत्नागिरीतील पहिलाच लघुपट ठरणार आहे.

रुजवासाठी अत्यल्प शुल्क आकारण्यात आले असून कोणतीही जाहिरात अथवा प्रायोजकत्व या लघुपटासाठी संस्थेने घेतलेले नाही. या लघुपटाची निर्माती&nbsp;आकांक्षा भोळे यांनी&nbsp; अशा पद्धतीने व्यावसायिक दर्जाचा लघुपट रत्नागिरीत बनविला जाण्याची ही पहिलीच वेळ असल्याचे सांगितले.

या लघुपटाची कथा, संवाद सुहास भोळे यांची असून पटकथा भोळे आणि अक्षता भोळे यांनी लिहिली आहे. चित्रीकरणाची संपूर्ण बाजू भोळे आणि जादुगार विनयराज यांनी सांभाळली आहे. संकलन आणि तांत्रिकची जबाबदारी अक्षता भोळे, कलादिग्दर्शकाची प्रणाली पाटील तर&nbsp;वेशभूषा आणि रंगभूषा भाग्यश्री गाडगीळ, निर्मिती व्यवस्थापनाची जादुगार विनयराज यांनी जबाबदारी सांभाळली. सामाजिक कार्यकर्ते गजानन उर्फ आबा पाटील यांनी या लघुपटासाठी विशेष सहकार्य केले.&nbsp;

मिनार, भाग्यश्रीची प्रमुख भूमिका

या लघुपटातील महत्वाच्या भूमिका नाट्यप्रशिक्षित कलावंत मिनार पाटील आणि भाग्यश्री गाडगीळ यांनी साकारल्या असून त्यांना विनयराज उपरकर, अनुया बाम, राधा खेडेकर, रियान खेडेकर, राहुल खेडेकर, स्वप्निल कुलये यांनी साथ दिली आहे. यातील गीताचे बोल देवगड येथील सुप्रसिद्ध कवी प्रमोद जोशी यांचे आहेत. गीताची मधुर चाल अपूर्वा पुसाळकर हिची असून ध्वनीमुद्रणासाठी किशोर उर्फ काका शिवलकर, विजय शिवलकर, दर्शन पुळेकर, अभिजित भट, उदयराज सावंत यांनी विशेष मेहनत घेतली.

Curiosity Theaters' 'Roojwa' from today on the ticket window dot com

Curiosity_Theaters'_'Roojwa'_from_today_on_the_ticket_window_dot_com

जिज्ञासा थिएटर्सचा 'रूजवा' आजपासून तिकीट खिडकी डॉटकॉमवर

मराठी सिनेसृष्टीतील ज्येष्ठ मराठी अभिनेत्री प्रेमा किरण यांचे १ मे २०२२ रोजी सकाळी हृदयविकाराच्या झटक्याने निधन झाले.&nbsp;मराठी अभिनेत्री&nbsp;<a href="https://dainikbombabomb.com/marathi-actress-prema-kiran-paased-away/">प्रेमा किरण</a>&nbsp; यांच्या निधनाने संपूर्ण सिने जगताला मोठा धक्का बसला आहे. त्यांनी अनेक चित्रपटांमध्ये नायिका म्हणून उत्तम काम केले.&nbsp;अनेक दिग्गज कलाकारांसोबत काम करून प्रेमा किरणने नेहमीच आपल्या अभिनय कौशल्याने सर्वांची मने जिंकली. मात्र प्रेमा किरण यांच्या अंतिम दर्शनासाठी मराठी कलाकार फिरकलेही नाहीत. यावेळी केवळ ४-५ कलाकार उपस्थित होते.

प्रेमा किरण यांनी मराठीसोबतच हिंदी चित्रपटातही झळकल्या होत्या. &lsquo;धूम धडाका&rsquo; (१९८५), &lsquo;पागलपण&rsquo; (२००१), &lsquo;अर्जुन देवा&rsquo; (२००१), &lsquo;कुंकू झाले वैरी&rsquo; (२००५) आणि &lsquo;लग्नाची वरात&rsquo; यांसारख्या प्रसिद्ध चित्रपटांमध्ये त्यांनी आपल्या अभिनयाची चुणूक दाखवली. मराठी चित्रपटसृष्टीतील एका ज्येष्ठ अभिनेत्याने सोशल मीडियावर पोस्ट लिहून या प्रकरणावर नाराजी व्यक्त केली आहे. त्यांनी लिहिले की, &ldquo;मराठी चित्रपटात ४० वर्षे काम करत लोकांचे मनोरंजन करणाऱ्या प्रेमा किरण यांच्या अंत्य दर्शनासाठी फक्त ४ कलाकार उपस्थित होते. कदाचित माणुसकी अजूनही जिवंत असेल.&rdquo; प्रेमा किरण यांना अखेरचा निरोप देण्यासाठी पोहोचलेल्या कलाकारांमध्ये ज्येष्ठ अभिनेते विजय कदम, महेश टिळेकर यांच्यासह विजय पाटकर, उमेश ठाकूर आणि दीपक कदम यांची नावे होती.

The artist's misfortune; Only 5 people attended the funeral of actress Prema Kiran

The_artist's_misfortune;_Only_5_people_attended_the_funeral_of_actress_Prema_Kiran

कलावंताचे दुर्दैव; अभिनेत्री प्रेमा किरण यांच्या अंत्यविधीला फक्त ५ जणांची हजेरी

दिल्ली :&nbsp;नॅशनल टेस्टिंग एजन्सी (NTA) चे UGC NET 2022 परीक्षांचे अर्ज सुरु झाले आहेत. इच्छुक आणि पात्र उमेदवार UGC NET डिसेंबर 2021 आणि जून 2022 साठी अधिकृत साइट: ugcnet.nta.nic.in वर २० मे २०२२ पर्यंत अर्ज करू शकतात.

&quot;JRF च्या JRF चे स्लॉट डिसेंबर २०२१ आणि जून २०२१ दोन्ही UGC-NET चक्रांचे विलीनीकरण केले गेले आहेत. तर, JRF च्या विषयनिहाय सह श्रेणी-निहाय वाटपाची पद्धत अपरिवर्तित राहिली आहे,&quot; असे अधिकृत निवेदनात म्हटले आहे.

UGC NET डिसेंबर २०२१ आणि जून २०२२ ज्युनियर रिसर्च फेलोशिप (JRF) साठी विलीन केले म्हणून आणि ८२ विषयांमध्ये असिस्टंट प्रोफेसरसाठी पात्रता परीक्षा म्हणून घेतली जाईल. परीक्षा NTA द्वारे संगणक-आधारित चाचणी (CBT) मोडमध्ये घेतली जाईल.

UGC NET २०२२ : महत्त्वाच्या नोंदणीच्या तारखा

UGC NET २०२२ साठी अर्ज करण्याची तारीख : ३० एप्रिल ते २० मे २०२२

अर्जातील दुरुस्ती तारीख : २१ मे ते २३ मे

UGC NET 2022 : अर्ज करण्यासाठी थेट लिंक जाणे.

परीक्षेच्या तारखा, प्रवेशपत्रांच्या प्रकाशन तारखा लवकरच जाहीर केल्या जाणार आहेत.

UGC NET 2022 : अर्ज फी

सामान्य उमेदवार : ११०० रु.

जनरल-ईडब्ल्यूएस, ओबीसी-एनसीएल : ५५० रु.

UGC NET 2022 : महत्वाची माहिती

SC, ST, PwD, तृतीय लिंग उमेदवार : २७५ रु.

UGC NET 2022 : अर्ज कसा करायचा?

पायरी १ : अधिकृत वेबसाइटला भेट द्या : ugcnet.nta.nic.in.

पायरी २ : होमपेजवर अर्जाच्या लिंकवर क्लिक करा.

पायरी ३ : स्वतःची नोंदणी करा आणि अर्ज भरण्यासाठी लॉग इन करा.

पायरी ४ : अर्जामध्ये आवश्यक तपशील भरा आणि कागदपत्रे अपलोड करा.

पायरी ५ : तुमचा अर्ज सबमिट करा आणि परीक्षा शुल्क भरा.

पायरी ६ : पुष्टीकरण पृष्ठ डाउनलोड करा आणि भविष्यातील संदर्भांसाठी प्रिंटआउट घ्या.

Carrer,Application,Registration,NEET,2022,Exam

application_registration_for_neet_2022_exams_continues

NEET-2022 परीक्षांचे अर्ज नोंदणी चालू

भगवान बुद्धांच्या मानव कल्याणाच्या सम्यक मार्गाचा पदोपदी आठवण करून देणारे शिल्प! इथे येताच तुमच्यातील &quot;स्व&quot; गळून पडल्याशिवाय राहत नाही. भारतातील सर्वात प्राचीन चित्र आहेत ही!&nbsp; एक एक चित्र पाहताना आपण हरखून जातो. त्या अनामिक कलाकारांना मनोमन नमस्कार केल्याशिवाय आपण पुढे जाऊच शकणार नाहीत. म्हणूनच देश विदेशातील अनेक कलाकारांना, अभ्यासकांना, संशोधकांना आणि माझ्यासारख्या विद्यार्थ्याला अजिंठा भुरळ घालते. तुमचे सर्व सुख दुःख विसरायला लावण्याची ताकत या अजिंठा शिल्पकलेत आहे.

या चित्रांशी, शिल्पाशी ज्यावेळेस तुम्ही एकरूप व्हाल, त्यावेळेस खऱ्या अर्थाने तुम्ही &quot;ध्यानस्थ&quot; व्हाल. 28 एप्रिल 1819 रोजी प्रथमच सापडलेल्या या लेणींच्या शोधाला आज 203 वर्षे होतायेत.&nbsp;पुरातत्त्वशास्त्रीय पुराव्यानुसार ही लेणी दोन वेगवेगळ्या कालखंडात निर्माण केली गेली. ९, १०, १२, १३ व १५-अ ही लेणी हीनयान कालखंडात कोरली गेली असावीत.

हा कालखंड साधारणतः इ.स.पूर्वीच्या दुसऱ्या शतकाच्या सुमारास सुरू झाला. या सगळ्या लेण्यांतून&nbsp;<a href="https://mr.m.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%AC%E0%A5%81%E0%A4%A6%E0%A5%8D%E0%A4%A7_%E0%A4%85%E0%A4%B5%E0%A4%A4%E0%A4%BE%E0%A4%B0">बुद्धाचे</a>&nbsp;दर्शन स्तूप-रूपांत होते. ही सोडून १ ते २९ क्रमांकांची लेणी साधारणतः ८००-९०० वर्षांनंतर (इ.स.च्या सहाव्या व सातव्या शतकाच्या आसपास)&nbsp;<a href="https://mr.m.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%AE%E0%A4%B9%E0%A4%BE%E0%A4%AF%E0%A4%BE%E0%A4%A8">महायान</a>&nbsp;कालखंडात निर्माण केली गेलेली असावीत. या लेण्यांतून बुद्धाचे सर्वसामान्य लोकांस परिचित असे रूप दिसून येते. महायान लेणी ही&nbsp;<a href="https://mr.m.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%B5%E0%A4%BE%E0%A4%95%E0%A4%BE%E0%A4%9F%E0%A4%95">वाकाटक</a>&nbsp;राजांचा राजवटीत निर्मिली गेली, त्यामुळे त्यांस एकेकाळी&nbsp;वाकाटक लेणी&nbsp;असेही संबोधले जाई. ही लेणी जगासाठी भूषण आहे.

या लेणीं समूहात राहणारे बौद्ध भिक्खू, ते अनामिक कलाकार, ते सर्व दानशूर राजे आणि या लेणींचा शोध घेणारा कॅप्टन जॉन स्मिथ या सर्वांना मनापासून वंदन.

- अतुल भोसेकर

beautiful dream, for human, discovery

beautiful-dream-for-human-discovery

अजिंठा - मानवी अविष्काराला पडलेलं सुंदर स्वप्न....!!

&#39;शेवटची सुट्टी&#39; दि &#39;Last Holiday&#39;

&#39;आयुष्याची शेवटची सुट्टी&#39; खरच एक डोळ्यात अंजन घालणारा सिनेमा आहे ...

त्यातली नायिका ही सर्वार्थाने सर्वसामान्य असणारी तरूणी. त्यामुळे अर्थातच आयुष्यही सर्वसाधारणच. मात्र एक दिवस तिला अचानक, असाध्य रोग असल्याचं निदान होतं. मग ती ठरवते की आपण नोकरी सोडून, अजून पर्यंत जी &#39;सुट्टी घेणं&#39; परवडत नव्हतं, त्या &#39;मोठ्ठ्या सुट्टी&#39; वर जायचं आणि शेवटच्या पै पर्यंत सगळे पैसे उधळून टाकायचे

ती उंची पोषाख खरेदी करते आणि एका पंचतारांकित हाॅटेल मध्ये... आपण श्रीमंत असल्याची बतावणी करत,&nbsp; उच्चभ्रू वर्तुळात वावरते तिथे तिच्या नशिबाचे फासे पालटतात. जुगारात शंभर हजार डाॅलर्स जिंकते. आता बतावणी करायची गरज नाही. लक्ष्मी खरंच प्रसन्न झालेली असते. तिला आनंद तर होतो पण ती देवाला विचारते....

_*&quot;why now...? आयुष्य संपतानाच का एवढा मेहेरबान झालास?&quot;*

पण आता तिला कशाचच सोयर सुतक नसतं. तसंच तिला आता &#39;आणखी काही&#39;_ गमावण्याचीही भिती नसते. म्हणून ती उरलेलं आयुष्य खरेपणाने जगायचं ठरवते. समाजात वावरताना लागणारा &#39;दांभिक सभ्यतेचा&#39; बुरखा फाडून, स्वतःशी आणि इतरांशी निव्वळ प्रामाणिक रहाते... वागतेे... बोलते आणि तिला जाणवतं... आतापर्यंत, आयुष्य गृहीत धरताना, आपण आयुष्य खऱ्या अर्थाने जगलोच नाही.&nbsp; केवळ &#39;भविष्य&#39; आणि &#39;लोकं काय म्हणतील&#39; याची चिंता करण्यात हे सुंदर आयुष्य फुकट घालवलं.&quot;

*_&quot;I have wasted too much of time on assumptions..... now I have time only for reality!&quot;_*&nbsp;

राहिलेलं दोन आठवड्यांच आयुष्य सच्चेपणानं जगायला सुरवात करते. तिच्या Departmental store owner लाही खरी खोटी सुनावते... त्याच्या चुकीच्या वागण्याची जाणीव करून देते आणि अचानक तिला कळतं की तिचे reports चुकीचे आहेत... तिला कसलाही आजार नाही... व ती एवढ्यात मरणार नाही. तिच्या आनंदाला पारावार रहात नाही. पण या last holiday नं शिकवलेला धडा, ती कधीच&nbsp; विसरत नाही. तिला तिची नोकरी आणि प्रियकर दोन्ही परत मिळतात...

फिल्मी भाग सोडला, तर नायिकेच्या या आयुष्याचा प्रवास खरंच विचार करायला लावणारा होता

आपणही... आजचा/ आत्ताचा क्षण कधी भरभरून जगतंच नाही...

मनात कायम उद्याची चिंता! काही तरी अशाश्वत मिळवण्या साठी... कायम हातचं सोडून पळत्या पाठी, जीवाच्या आकांताने पळत रहातो...

*इतरांपेक्षा मागे पडू नये म्हणून मनाविरुद्ध जगाच्या शर्यतीत सहभागी होतो*

सगळा आनंद/ सगळी मजा, एखाद्या &#39;सुट्टीत&#39; उपभोगण्यासाठी, शिलकीत टाकत जातो.... आणि हे सगळं व्यर्थ आहे... जे खरचं हवं होतं... आनंद/ समाधान... हे या कशात नव्हतंच... हेे कळायच्या आतच... &#39;शेवटची सुट्टी लागते&#39;.

शिलकीतली पुंजी&#39; तशीच राहून जाते... न वापरलेली... कोरीच्या कोरी... पण आता निरूपयोगी 
&nbsp; 
आपण सर्वजण नेहमी वयाच्या पंचावन्न/साठ पर्यंत काम करत, पैसे कमवत व वेगवेगळ्या जबाबदाऱ्या संभाळत धावत राहतो, मनात विचार असतात की आता तरुण आहोत तोपर्यंत काम करु या. नंतर रिटायर झाल्यावर आपल्या शेवटच्या सुट्टीत आपापले छंद, आवडी प्रमाणे वागु/जगु या पण तो पर्यंत आपला स्टॅमिना कमी झालेला असतो बऱ्याच जणांना वेगवेगळ्या व्याधी जडलेल्या असतात. वयोमानानुसार आपल्यावर बरीच बंधन आलेली असतात व शेवटच्या सुट्टीत करण्याचे बरेच मनसुबे हे प्रत्यक्षात येतच नाहीत वा मनातच राहून जातात

या &#39;शेवटच्या सुट्टी&#39; पर्यंत वाट न पाहता प्रत्येक क्षण, त्याच वेळी, त्याच क्षणात, चिंता व भयमुक्त जगून घेतला तर? तर प्रत्येक क्षण त्या &#39;सुट्टी&#39; इतकाच आनंद देईल! व सर्वांचे जीवन खरच सुंदर व आंनदी होईल.

The, Last, Holiday

The-Last-Holiday

'शेवटची सुट्टी' दि लास्ट हॉलीडे

ज्याला राग येत नाही असा या जगात शोधूनही कोणी सापडणार नाही. कारण मनुष्य हा संवेदनशील प्राणी आहे. यामुळे आनंद, दुख, राग, मत्सर, द्वेष, लोभ, प्रेम या भावना त्याच्यात कुटून भरलेल्या आहेत. जसा आनंद झाल्यावर आपण हसून तो व्यक्त करतो. दु:ख अश्रू ढाळून मोकळे करतो तसाच राग व्यक्त करण्यासाठी आपण ओरडतो, चिडचिड करतो, आदळआपट करतो. तर क्वचित प्रसंगी हाणामारीही करतो. त्यानंतर काहीवेळाने मात्र आपण शांत होतो. झालेल्या गोष्टीचा विचार करू लागतो. यातून बऱ्याचवेळा फक्त पश्चाताप होतो. पण तोपर्यत वेळ निघून गेलेली असते. काहीक्षणाच्या त्या रागाने जवळची माणसं दूर गेलेली असतात. तर कधी आपणच स्वत;च नुकसान करुन घेतलेलं असतं. पण या रागाने आपलं फक्त एवढंच नुकसान केलंल नसतं तर जाताना तो आपल्याला उच्च रक्तदाब नावाची व्याधीही देऊन जातो. ज्यातून पुढे अनेक व्याधी जन्म घेतात. यामुळे अशा या राग नावाच्या भावनेला आवर घालणं फार गरजेचं आहे.

*उत्तम श्रोते व्हा &ndash;*&nbsp;

समोरची व्यक्ती चिडून किंवा ओरडून बोलत असली तरी त्याच्यावर उलट ओरडण्यापेक्षा त्याचे बोलणे शांततेने ऐकून घ्या. त्याच्या बोलण्यामागचा अर्थ समजून घ्या. प्रतिक्रीया देण्याआधी विचार करा.

*विचार करून बोला* 
कोणाशीही कुठल्याही विषयावर बोलताना, आपली मत व्यक्त करण्याआधी विचार करा. उगाच समोरचा बोलतो म्हणून तुम्ही विचार न करता त्याच्यावर ओरडू नका. त्याचे बोलणे खोटे व आपले खरे हे दाखवण्याचा प्रयत्न करताना तोल सांभाळा. नाहीतर आक्रस्ताळे आहात अशी तुमची प्रतिमा तयार होईल. तुमचे नुकसान होईल.

*राग येत असेल तर शांत राहा* 
ऑफिसमध्ये, घरात कुठल्याही गोष्टीवरुन तुमचा कोणाशी वाद झाला असेल किंवा ती व्यक्ती तुम्हाला आवडत नसेल तरी त्याच्यावर एकदम राग प्रकट करू नका. शांत राहा. समोरच्या व्यक्तीला बोलू द्या. त्याचे बोलणे झाले की तुमचा मुद्दा शांतपणे त्याला समजावून सांगा. यामुळे तुम्ही किती परिपक्व आहात ते समोरच्याला कळेल. यामुळे तुमच्याबद्दलची त्याची मतही बदलतील.

*व्यायाम करा* 
व्यायाम केल्याने शरीरच सुदृढ होत नाही तर मनंही फ्रेश होतं असं म्हणतात. यामुळे जर एखाद्याचा तुम्हांला खूप राग येत असेल तर तिथून बाहेर पडा. मोकळ्या बागेत अथवा रस्त्यावर जा. फिरा. शक्य असल्यास जीमला जा. व्यायाम करा. मग बघा. तुम्हाला त्या व्यक्तीचा विसर पडलेला असेल.त्याच्याबद्दल आलेला रागाचा फुगा केव्हाच फुटलेला असेल हे तुमचे तुम्हालाच कळणार नाही.

*गाणी ऐका*&nbsp; 
गाणं हे मन फ्रेश करण्याचं उत्तम साधन आहे. आवडती गाणी ऐकताना आपल्याला आजूबाजूच्या गोष्टींचा विसर पडतो. गाण्यात दंग झाल्याने मूड बदलतो. यामुळे एखाद्याबरोबर तुमचे बिनसलं असेल तर त्याला विसरण्यासाठी तो वाद विसरण्यासाठी गाण्याचा सहारा घ्यावा. जेणेकरुन मन उधास होणार नाही आणि तुमची चिडचिडही होणार नाही.

*आकस ठेवू नका*&nbsp; 
आपले कधी ना कधी कोणाबरोबर तरी कडाक्याचे भांडण झालेले असते. तो वाद, अपमान काही केल्या विसरता येण्यासारखा नसतो. त्या रागाच्या ज्वाळा कायम मनाच्या कोपऱ्यात धगधगत असतात. त्या प्रसंगाची आठवण आली तरी रक्तदाब वाढतो. इतक्या खोलवर जखमा त्या व्यक्तीने दिलेल्या असतात. पण काळाबरोबर नेहमी पुढे जायला शिका. जुने वाद, जुने द्वेष मनातून काढून फेका. झालं गेलं विसरुन जा. कारण अप्रिय प्रसंगांच कधीच कोडकौतुक करायचं नसतं. नाहीतर ते मन पोखरायला लागतं. यामुळे मानसिक व्याधी जडू शकते.

Are, you very, angry

Are-you-very-angry

तुम्हाला खूप राग येतो का?

ज्यांचे मनोरंजन करण्यात आयुष्य घातले, तेच अडचणीच्या वेळी गायब होतात, आयुष्यात जगण्यासाठी कुणाकुणाशी झगडावे लागले, सगळे मतलबी आणि स्वार्थी असतात, एकदा तुम्ही सिनेसृष्टी, नाट्य सृष्टीपासून दूर गेले की, कोणीही विचारात नाही असे एका अभिनेत्रीच्या जीवनात घडलेली आपबिती म्हणजे &quot;संपर्क क्रमांक&quot; ही एकांकिका. संजय भाकरे फाउंडेशनच्या दरमहा एकांकिका&nbsp;चळवळीतील ही ४७ वी एकांकिकेचा प्रयोग चिटनीस सेंटरच्या सौजन्याने भरगच्च रसिकांच्या उपस्थितीत सादर झाला.

एका हलाखीच्या परिस्थितीत निवृत्त जीवन जगत असलेल्या जुन्या काळातल्या नामवंत नटीच्या&nbsp;(अंजली दुरुगकर) खचलेल्या मनावर असलेले निराशेचे सावट व त्या परिस्थितीला वैतागून तीने आपल्या चाहत्यांना आर्थिक मदतीसाठी केलेले आवाहन वाचून एक चाहता तीला भेटून तिची&nbsp;स्वाक्षरी घ्यायला मंगळवेढ्या या गावातून येतो.&nbsp;त्या दोघांमधील झालेला संवाद, तिची मदतीची अपेक्षा व त्याचा अनभिज्ञ वावर, तिच्या भेटीने देव भेटल्याचा आनंद, पण तिची सद्य अवस्था बघून झालेले दुःख व सोनाराकडे अंगठी विकून आलेले पैसे तीला मदत म्हणून देवू करणारा सच्चा चाहता व त्यातही तिच्यातला आत्मविश्वास जागृत करून तिला पुन्हा नव्या जोमाने अभिनय क्षेत्रात उतरण्यासाठी बाध्य करून तिच्यातल्या अभिनेत्री जागवण्याचे काम करणारा निरंजन रोकडे (संजय भाकरे)&nbsp;असे केवळ दोन पात्रांचा नाट्यविष्कार आज चिटणवीस सेंटरच्या सहयोगाने संजय भाकरे फाउंडेशनने सादर केला.

अंजली दुरुगकर आणि संजय भाकरे या अनुभवी अभिनेत्यांनी हा अत्यंत नाजूक जिव्हाळ्याचा विषय आपल्या अनुभवी अविष्काराने साकार केला.&nbsp;शेवटपर्यंत प्रेक्षकांना खिळवून ठेवणारा, अभिनयाची सुंदर जुगलबंदी, संवादफेक व धावते कथानक आणि एकाच खोलीत घडणारा सर्व घटनाक्रम असूनही तो अगदी सफाईने कुठेही जराही विस्कळीत न होवू देता बांधणारे अजय घारे यांचे दिग्दर्शकीय कौशल्य यामुळे हा प्रयोग अत्यंत देखणा झालेला आहे.

या नाटकाला सुचक नेपथ्य सतीश काळबांडे, संगीत केयूर भाकरे आणि प्रकाश योजना ऋषभ धपोडकर यांनी उत्तम केली. अनीता भाकरे यांची निर्माती असून शेखर मंगळमूर्ती, नकुल वाघाडे, संकल्प पायाळ, मधुरा शिलेदार, कविता ढवळे&nbsp;यांनी निर्मिती सहाय्य केले.&nbsp;सुरुवातीला सिंग, बसोलीचे चंद्रकांत चन्ने, दिग्दर्शक अ&zwj;ॅड. अजय घारे यांच्या हस्ते दीप प्रज्वलन करण्यात आले. रविंद्र दुरुगकर यांनी कार्यक्रमाचे सूत्रसंचालन केले. रसिकांची भरगच्च गर्दी हीच संजय भाकरे फाउंडेशनच्या सातत्य पूर्ण कामाची पावती होय, असे यावेळी मात व्यक्त करण्यात आले.

Entertainment,One,Act,Play

awesome_one_act_play_contact_number

कलावंतांच्या जगण्याचा आशावाद सांगणारी अप्रतिम एकांकिका "संपर्क क्रमांक"

पाली : रायगड जिल्ह्यातील सुधागड तालुक्यातील पोटलज खुर्द येथील प्रसिद्ध गिर्यारोहक मॅकमोहन हुले यांनी नुकतेच हिमालयातील &#39;१५७०० फुट&#39; माचाधारेवर यशस्वी चढाई करून रायगड जिल्ह्याच्या शिरपेचात मानाचा तुरा खोवला आहे. आणखी नव्या रेकॉर्डसाठी ते हिमालयातील सर्व शिखर सर करणार आहेत.

नेहरू इन्स्टिट्यूट ऑफ मौंटेनीरिंग, उत्तराखंड, उत्तरकाशी, बेसिक मौंटेनीरिंग कोर्से, बॅच नंबर २७१, रोक क्राफ्ट, आईस क्राफ्ट, स्नो क्राफ्ट प्रशिक्षण दौऱ्याच्या शेवटच्या दिवशी सकाळी माचाधार क्लायंबिंग करण्यात आली. हुले यांनी जिथे बेस कॅम्प केला होता त्या हिमनदीचे नाव &#39;डोक्राणी बामक&#39; असे आहे. बेस कॅम्प &#39;डोक्राणी बामा ग्लेशियर&#39; वरून समोर डीकेडी-द्रौपदी का दांडा, चौराई की धार, माचा धार पाहायला मिळतात. हुले यांना रक्सॅक आणि इतर सामान ग्लेशियरच्या तळाशी बेस कॅम्पवर ठेवावे लागले. आणि मग बूट, क्रॅम्पोन्स, हार्नेस, रक्सॅक सोबत कॅराबिनर्स, बर्फाचे कर्मचारी आणि बर्फाची कुऱ्हाडी घेऊन चढाईसाठी तयार झाले. पहाटे सहा वाजता हुले व त्यांची टीमने माचाधार चढाईला सुरुवात केली.&nbsp;

दरम्यान अनेक कठीण व अवघड चढाई आली. मात्र ही खडतर व धोकादायक चढाई यशस्वीपणे पूर्ण केली. येथे देश-विदेशातील गिर्यारोहक हुले यांना मिळाले. परदेशातील गिर्यारोहकांनी हुले यांच्या चढाई कौशल्याचे कौतुक देखील केले. 
-------------------------------------------------- 
हिमालयातील सर्व शिखर करणार सर 
हिमालयामध्ये जगातील सर्वात उंच पर्वतांचा समावेश आहे. आणि ते त्यांच्या उंचावरील उंच, उंच-बाजूची दातेरी शिखरे, दऱ्या आणि अल्पाइन हिमनदी, खोल नदीचे घाट,आणि हवामान, वनस्पती, प्राणी यांचे विविध पर्यावरणीय संबंध प्रदर्शित करणार्&zwj;या उंच पट्ट्यांच्या मालिकेसाठी ओळखले जातात. मॅकमोहन हुले यांचा ही सर्व अवघड शिखरे सर करण्याचा मानस आहे. 
-------------------------------------------------- 
पर्वतावर चढून काय मिळते 
गिर्यारोहणाच्या प्रक्रियेतून तो सर केल्याच्या विजयातून अविस्मरणीय आनंद मिळतो. पर्वतीय वातावरणात व्यायामाचा आनंद सुद्धा मिळतो. प्रत्येक वेळी आश्चर्यचकित होऊन आत्म-शोध अधिक खोलवर आणण्याची प्रक्रिया देखील असते. प्रत्येक चढाईनंतर थोडे पुढे आपण कोण आहोत, आपण किती पुढे जाऊ शकतो? आपली क्षमता काय आहे? आपल्या तंत्राच्या मर्यादा कोठे आहेत? आपले सामर्थ्य, आपले कौशल्य, आपली गिर्यारोहणाची जाणीव यांचा शोध पूर्ण होतो. असे मॅकमोहन हुले यांनी सकाळला सांगितले. 
---------------------------------------------- 
माझा अभ्यास चालू राहील 
या हिमतटात माझा रोमांच व अभ्यास चालू राहील. अथक प्रयत्नांनी मला ही संधी मिळाली. आर्थिक परिस्थिती नसल्याने मला क्लाइंबिंग कम्युनिटी महाराष्ट्र व माझ्या मित्रांची मदत मिळाली. पुढील मोहिमांसाठी जिल्ह्यातील दानशूर व्यक्ती, संस्था व क्रीडाप्रेमींच्या मदतीची गरज आहे. 
-&nbsp;मॅकमोहन हुले, गिर्यारोहक

McMahon, Hule successfully, climbs

McMahon-Hule-successfully-climbs

रायगडचा सुपुत्र गिर्यारोहक मॅकमोहन हुले याची हिमालयातील 15700 फूट माचाधारेवर यशस्वी चढाई

&#39;संस्कार आणि संस्कृती&#39;चा महिमा सांगणारे आपल्या भारतीय संस्कृतीत सर्वश्रेष्ठ असलेले दोन ग्रंथ रामायण आणि महाभारत. यातील रामायणात मय दैत्याने कुबेरासाठी बनवलेले पुष्पक विमान. पण पुढे कुबेराचा पराभव नंतर रावणाच्या ताब्यात गेलेले पुष्पक विमान आणि त्यानंतर पुढे रावणाचा पराभव करून राम-लक्ष्मण-सीता आपल्या सहकाऱ्यांसह याच विमानातून अयोध्येत परत येतात, अशी या पुष्पक विमानात बद्दलची आपली त्रोटक माहिती. पण पुढे सर्व सामान्यांपर्यंत &#39;पुष्पक विमान&#39; परिचित झाले ते सर्वश्रेष्ठ जगद्गुरू&nbsp; संत तुकाराम यांना सदेह&nbsp; वैकुंठाला नेण्यासाठी आलेले &#39;पुष्पक विमान.!... आणि त्यानंतर हे विमान जेव्हा सामान्यातून असामान्य पर्यंत पोहोचले,&nbsp;ते 2018 साली आलेल्या &#39;पुष्पक विमान&#39; या मराठी चित्रपटातून..!!

अगदी मागच्याच आठवड्यात मी दूरदर्शनवर पुष्पक विमान हा चित्रपट&nbsp;पाहिला. मनाला खूप भावला; म्हणून या चित्रपटातील मला समजलेला भावार्थ तुमच्यापर्यंत पोहचवावा आणि तुम्ही हा चित्रपट पहावा असं मला वाटलं.&nbsp;कारण या चित्रपटाचं कथानक हे अगदी आपल्याच घरात,&nbsp;कुटुंबात अनुभवलेलं असंच आहे,&nbsp;असं&nbsp; चित्रपट पाहून वाटतं.. &#39;सुबोध भावे&#39; या कलाकाराने साक्षात या चित्रपटाचं कथानक लिहिलं असून &#39;वैभव चिंचाळकर या दिग्दर्शकाने हा चित्रपट दिग्दर्शित केलेला आहे. या चित्रपटात मुख्य कलाकार &#39;मोहन जोशी&#39; यांची अभिनयाची आकाशाला गवसणी घालणारी उंची, भूमिकेनुसार भाषेत भारदस्तपणा. त्यांनी यात उत्तम अभिनय साकारला आहे.

गौरी महाजन सारख्या नवोदित अभिनेत्रीला देखील इथे मोजकाच पण ज्वलंत अभिनय साकारायला मिळाला आहे. एकंदरीत चित्रपटातील सर्व कलाकारांनी इथे पणाला लावलेल्या मेहनतीचं चीज करणारा हा चित्रपट...कथेइतकच गीत, संगीत वेशभूषा, संवाद या सर्वांचा&nbsp; छान मेतकूट जमलंय असं वाटतं... यातील&nbsp; देह पांडुरंग.. पांडुरंग... आत्मा पांडुरंग... पंचप्राण पांडुरंग.. हे एकच&nbsp; गीत नव्हे तर सर्वच गीतं ओठावर कायम गुणगुणली जावी तशीच वाटतात. मनुष्यप्राणी हा कायम स्वप्नात जगतो. ती स्वप्नं प्रत्यक्षात उतरली&nbsp; जरी नाही तरी स्वप्न भंग होऊनही स्वप्न पाहण्याचा तो सोडत नाही. तसेच या चित्रपटातील तात्या (मोहन जोशी) नावाच्या आजोबांची आणि त्यांचा नातू विलास (सुबोध भावे ) यांच्या घट्ट प्रेमाच्या नात्यांची गुंफण घालणारी पुष्पक विमान या चित्रपटाची कथा&nbsp; भाबड्या स्वप्नपूर्तीच समाधान देऊन जाणारी अशी आहे.

जळगावातील एका खेड्यात राहणारे वय वर्ष त्र्याऐंशी असलेले विष्णुदास वाणी म्हणजे तात्या&nbsp; स्वभावाने जितके प्रेमळ, तितकेच आगाऊ, विनोदी पण तरीही हट्टी. कीर्तन,भजन आणि शेती यात सुखा समाधानाने आणि आनंदात आपलं&nbsp; आयुष्य व्यतीत करत असतात.. आपल्या कीर्तनातून भजनातून &#39;संत तुकाराम यांचे चरित्र त्यात संत तुकारामांचा पुष्पक विमानातील सदेह वैकुंठ गमन&#39; हा प्रसंग तर त्यांच्या मनावर इतका कोरला गेलेला असतो की ते स्वप्नातही आणि स त्यातही त्यांचे मन विमाना भोवतीच...!!! एकुलत्या एका नातवाच्या आग्रहाखातर ते मुंबईला येतात.

&nbsp;&#39;ही मुंबईची स्टाईल, हर वक्त मू पे स्माईल&#39; अशी मुंबई, तिथंली बेदर्दी गर्दी, अस्वच्छता, घुसमट,यात त्यांचा जीव गुदमरतो. त्यातच नातू विलासने&nbsp; कोकणातून आणलेली नात सून... तिला कोकणातल्या फणसाच्या भाजीवरून&nbsp; सतत टोचून बोलणारे तात्या... पुढे या मुंबईला आल्यावर नातवा बरोबर फिरताना विमान पाहून आश्चर्यचकित होतात... त्यांना वाटतं हेच ते विमान!...&nbsp; त्यांच्या री..... त.... री....&nbsp; मिसळून हे बघ तात्या&nbsp; &#39;हेच ते पुष्पक विमान...!&#39; आणि&nbsp; मग काय या विमानात बसण्याचा&nbsp;तात्यांनी घेतलेला ध्यास... त्यासाठी त्यांना&nbsp;प्रत्यक्ष&nbsp; वेळोवेळी संत तुकारामांची होणारी भेट, त्यातून होणारा संवाद.. संत तुकारामांचा त्यांना विमानात येण्याचा आग्रह अस कहानी मे ट्विस्ट म्हणत तात्यांचा आजारी पडणं... उंचावर गेल्यावर त्यांना त्रास होईल हे&nbsp; डॉक्टरांचा सांगण...

त्यातून प्रेमापोटी सुनेचा त्यांना विमान प्रवासा पासून परावृत्त&nbsp; करणं बरंच काही... पण शेवटी आजोबा आणि नातू यांच्या प्रेमाच्या घट्ट वीणेतून&nbsp; आजोबांचा स्वप्न पूर्ण करण्याचा अट्टाहास... त्याला लागलेले परिस्थितीचा ग्रहण... आणि शेवटी तात्यांच्या.. नको वेळ काढू आता धीर नाही, परब्रम्ह तुझे रूप दावी&nbsp; लवलाही ज्ञानोबा माऊली तुकाराम&#39; ही आर्त हाक अतिशय सुंदरतेने&nbsp; स्वप्न पूर्ती करते. आजोबा नातवांची इच्छा सुफळ संपूर्ण करते.. असा हा चित्रपट त्यातील गीतं,&nbsp;संवाद माझ्या मनाला मोहिनी घालून गेले.&nbsp; पुष्पक विमानात बसण्याचे स्वप्न पाहण्यात जीव गुंगला. म्हणून वाटतं की आपणही हा चित्रपट आवर्जून पाहावा आणि म्हणावं,

आनंदाचे डोही आनंद तरंग 
पांडुरंग पांडुरंग पांडुरंग...!!!

'Pushpak Viman'

tatyas_favorite_pushpak_viman

तात्यांना आवडलेले ते 'पुष्पक विमान'

महाराष्ट्र राज्य लॉटरीची स्थापना १२ एप्रिल १९६९ रोजी झाली. समाजातील मटका व जुगार या व्यसनांना प्रतिबंध घालून, त्यातून होणारी जनसामान्यांची फसगत टाळण्यासाठी, राज्याच्या वित्त&zwj; विभागाने ह्या लॉटरीची सुरुवात केली. ही राज्य, संचालित लॉटरी विश्वासार्ह असून ती अत्यंत कमी गुंतवणुकीतून मोठे बक्षीस जिंकून जनतेला आपली स्वप्ने साकार करण्याची संधी देते. लॉटरी विक्रीतून मिळणाऱ्या महसूलाचा उपयोग राज्या&zwj;तील पायाभूत सुविधांचा विकास, शिक्षण आणि आरोग्य सुधारणा, महिला व बाल विकासाचे मजबूतीकरण तसेच कृषि क्षेत्र आदींसाठी होतो. त्याचप्रमाणे लॉटरीची विक्री करणे हा अनेक बेरोजगार तरुणांसाठी पूर्णवेळ किंवा अर्धवेळ व्यवसाय झाला आहे.

महाराष्ट्र राज्य लॉटरीने आज पर्यंत अनेक विजेत्यांचे जीवन आनंदी केले आहे. गेल्या ५० वर्षात अनेक व्यक्ती लखपती झाल्या. बक्षिसाच्या रकमेचा उपयोग अनेकांनी त्यांच्या व्यवसायवृध्दीसाठी, शेतीसाठी, वाहन वा ट्रक्टर खरेदीसाठी, घर खरेदीसाठी किंवा मुलांच्या उच्च शिक्षणासाठी केला. प्रत्येक सोडत जाहीररित्या पंच मंडळासमोर घेतली जाते. सोडतीचे क्रमांक विद्युत यंत्राद्वारे किंवा ड्रम मधून निवडले जातात. अशा रितीने सोडती पारदर्शक आणि विश्वासार्ह असतात. गेल्या ५० वर्षांमध्ये महाराष्ट्र राज्य लॉटरीने आपले बोधवाक्य् &lsquo;गौरवशाली आणि विश्वा्सार्ह&rsquo; सत्या्त उतरविले आहे.

राज्यात १९६९ मध्ये महाराष्ट्र राज्य लॉटरीची सुरुवात झाली. मटका, जुगार या व्यसनांना प्रतिबंध घालणे आणि त्या माध्यमातून जनसामान्यांची फसगत टाळण्यासाठी राज्य लॉटरी सुरू करण्यात आल्याचे सांगण्यात आले, पण अजूनही राज्यात जुगाराचा समांतर प्रवास सुरूच आहे.दुसरीकडे राज्य लॉटरीसह सिक्कीम, मिझोराम, गोवा या राज्यांच्या पारंपरिक पेपर आणि ऑनलाईन लॉटरीच्या माध्यमातून मोठय़ा प्रमाणावर महसूल गोळा केला जातो. या महसुलातील राज्य लॉटरीचा वाटा मात्र कमी होत आहे.

महसुलात वाढ करण्याच्या उद्देशाने २००७ पासून राज्यात काढण्यात येणाऱ्या सर्व लॉटरी सोडतींवर कर लावण्यात आला. नवीन बक्षीस योजनांच्या सोडती सुरू करता याव्यात म्हणून दोन अंकी लॉटरी योजना स्थगित करण्यात आल्या होत्या.&nbsp;

सरकारच्या अध्यादेशाला परप्रांतीय लॉटरी चालकांनी न्यायालयात आव्हान दिल्यानंतर दोन वर्षे हा कर मिळू शकला नाही. २००९ मध्ये न्यायालयाच्या निर्णयानंतर पुन्हा करवसुली सुरू झाली. आतापर्यंत कोट्यवधी रुपयांचा कर सरकारी तिजोरीत जमा झाला आहे. सध्या राज्य लॉटरीसह मिझोराम, सिक्कीम आणि गोवा या राज्यांच्या पेपर लॉटरीच्या सुमारे २२ सोडती काढल्या जातात. मात्र ऑनलाईन लॉटरींची संख्या मोठी आहे.

अनिल देशपांडे, सोलापूर

Today is Maharashtra State Lottery Foundation Day

Today-is-Maharashtra-State-Lottery-Foundation-Day

आज महाराष्ट्र राज्य लॉटरी स्थापना दिवस

लाखांदूर:&nbsp;भारतीय संस्कृतीत गाईला मातेचा दर्जा दिला जातो. पण प्रत्यक्षात आईप्रमाणे गाईचे सतरा वर्षे संगोपन करून तिचे निधन झाल्यानंतर गोमातेवर एखाद्या व्यक्तीप्रमाणेच विधिवत अंत्यसंस्कार करून पाणावलेल्या डोळ्यांनी तिला अखेरचा निरोप देण्यात आला. हे दृश्य होते दिघोरी/मोठी येथील. दिगंबर&nbsp;हटवार, रा. दिघोरी/मोठी, असे या गोपालकाचे नाव आहे.&nbsp;

&#39;ती गाय नव्हे माझी माय होती&#39; अशी प्रतिक्रिया गाईच्या दिगंबर पंढरी मृत्यूनंतर त्यांनी दिली. अनेक लोक शेतीला जोडधंदा म्हणून पशुपालन व्यवसाय करतात. मात्र, जोवर त्यांच्याकडून दूध उत्पादन व इतर कामे निघतील, तोपर्यंत त्यांचे योग्य संगोपन केले जाते. मात्र दिगंबर हटवार यांनी पशुपालकांपुढे एक आदर्श प्रस्थापित केला आहे.

दिगंबर हटवार यांचा पानटपरीचा मुख्य व्यवसाय आहे. मात्र, याला जोडधंदा म्हणून त्यांनी गत 17 वर्षांपूर्वी एक गाय घेतली होती. तिचे उत्कृष्टरीत्या संगोपन करून गाईपासून मिळालेल्या दुधाची विक्री करून आपला प्रपंच भागवायचा. या गाईंचा 9 एप्रिल रोजी वृद्धापकाळाने मृत्यू झाला. त्यांनी कुटुंबातील सदस्यांप्रमाणे गाईला सांभाळले. याच वात्सल्य व जिव्हाळ्यापोटी तिच्या मृत्यू पश्चात आज 10 एप्रिल रोजी विधिवत अंत्ययात्रा काढून स्थानिक चुलबंद नदी पात्रात समाधी दिली.

यावेळी गावातील नाना रोकडे, मनोज बोरकर, रवी बोरकर, रमेश केझरकर,कुंडलिक घुले, अमोल केझरकर नीलकंठ देशमुख, रमेश सूर्यवंशी, बंडू कोहळे, रवी हटवार, मारोती जांभुळकर, अरुण हटवार, नामदेव देशमुख, प्रशांत करंजेकर, सुधिर करंजेकर, मार्तंड गभणे, मूर्तिकार गणपत शिंदे, देवा हटवार, नरेश हटवार, अशोक निनावे आदी उपस्थित होते.

ठरतोय चर्चेचा विषय

अलीकडे पोटचे पोर आईवडिलांचा म्हातारपणात योग्य सांभाळ करू शकत नाही. त्यांच्या भरवशावर मोठे अधिकारी होऊन अनेकांना मायबापांच्या अंत्ययात्रेला यायलाही हे वेळ मिळत नाही, हे दाहक वास्तव आहे. अशा वातावरणात दिगांवर हटवार यांच्या मुक्या प्राण्यांवरील प्रेम व त्यांनी गाईप्रती दाखविलेले उत्कट वात्सल्य याला तोड नाही. ही अंत्ययात्रा आज चर्चेचा विषय ठरली होती.

लाईफस्टाईल